ÖZE DÖNÜŞ YOLCULUĞU

• Yayınlanma8 Temmuz 2022 14:30

Bir önceki yazımda okuyucularım hatırlar, “Önce kendimizden başlayalım” başlıklı ve içeriği kişisel muhasebe olan bir yazı kaleme almıştım.

Neden ve nerede “Önce kendimiz”

Bu hayatın her safhasının ve her zaman diliminin ana formatıdır. Olmazsa olmazı, temel esasıdır.

Hayatın düzenidir.

Düzene girmesidir.

Yazımda daha çok soyut yön, değerlendirmesi yapmıştım. Ancak malumunuz hayat yalnız soyut ve manevi oluşumdan ibaret değil. Maddi ve somut yönümüzde var. Önce kendimizin birinci basamağı ve ruhu kendi özümüze doğru bir yolculuk başlatmaktır. Ruhumuza psikoterapi yapmamızdır. Üzerimize sinen külleri temizlemektir.

Sıkıntı ve depresyon ile uğraşan bir ruhtan sıyrılmak. Hayatımıza enerji kaynağı olan öze ulaşmak. Hayata bir anlam katmak… Anlamsız başıboş bir yaşantıdan uzaklaşarak; ne için bu uğraş neden gibi soruların cevabı olacak bir anlam yüklemek…

Şevkini, enerjisini yitirmiş anlamsız bir hayatın güzelliklerden ve mutluluktan koptuğu kesin. Öze dönüş yolculuğu biraz zordur, zahmetlidir ama sonucu, tadına doyumu olmayan bir mutluluktur.

Öze dönüş yolculuğunda insanın kendisine değer verdiği ortaya çıkar. Kendisine değer veren, karşısındakine de değer verir. Hürriyetine değer verir. Hak ve hukukuna önem verir. Yalnız burada bir inceliği göz ardı etmemek ger. Öze dönüşü egoizmle karıştırmamak lazım. Egoizm “Nalıncı keseri” gibi hep bana yontar. Diğerinde, testere misali paylaşımı, hem kendisine ve hem de karşısındakine verir.

Kişi “Öze dönüş” yolculuğu yaptığı zaman, kendisinin bir anne olduğunu fark eder, bir kardeş olduğunu fark eder, bir komşu olduğunu fark eder. Ve hepsinden önemlisi güzel bir insan olduğunu fark eder. O fark ediş bir kırılma noktasıdır. Fark ediş, bir mesuliyetin yerine getirilme anıdır… O andan itibaren üzerine düşeni yerine getirme anıdır. Artık rahatsız etmişlikten uzaklaşmak başlamıştır.

Üzerine düşen görevleri yerine getirmeyi maksimuma taşır. Gayret eder. Bu görev icrası bir dolu mutluktur. Huzurdur. Toplumsal olgunluğun, bireysel olgunluğa bağlı olduğu gerçeğidir.

Vicdan müessesesi daha aktif çalışır. Hem kutsalın ve hem de beşeri sistemlerin uğraşıda bu değimli… Önce bireysel kalkınma, sonrada toplumsal kalkınma.

Haydi, geliniz vakit geçmeden özümüze dönüş yolculuğu başlatalım. Rahatsızlık vermeyelim. Güçlük çıkarmayalım. İnsana dokunalım. Boy aynasının önüne geçip ne kadarlık insan olduğumuzu bir tartalım.

Güzelliklere ve gülücüklere sebep olalım. Toplumun huzuruna bir gül ekelim. Söylemlerimiz veya niyetimiz havada kalmasın…

Bu vesile kıymeti okuyucularımın bayramını tebrik ederim. Selam ve dua ile…