MUTLU BİREY MUTLU TOPLUM

• Yayınlanma9 Aralık 2021 12:40

Hiç mutlu musun diye sordular mı size ya da siz hiçbirisine sordunuz mu mutlu musun diye? Uzun zamandır düşünüyorum bunu herkes mutlu mu? Mutlu muyuz? Şiddete uğrayan kadınlar, çocuklar, Kapkaç, gasp, yaralama. Pahalılık, ekonomik sıkıntılar. Deprem, sel, fırtına doğal afetler. Bunlar yetmezmiş gibi İki senedir başımızdan gitmeyen, bizi evlere kapatan, sevdiklerimizi elimizden alan, mutasyon üzerine mutasyon geçiren virüs korona…

Bunların arasında mutlu olmaya çalışan bizler… Biz mutluysak toplum mutlu olacaktır haliyle. Mutlu bireyler mutlu toplum yaratırlar. Geçenlerde bir ruh hastasının eline kılıcı kapıp pırıl, pırıl bir genç kızı öldürüşüne tanık oluyoruz ekranlardan. Dehşet verici sahneler. Kaç kişi aynı şeyi yasamaktan, sevdiklerinin yaşamasından korktu o an kim bilir? Bir tarafta ne emeklerle okutulmuş, geleceği parlak, hayalleri olan bir genç kız diğeri birini öldürdüğünde ailesinin aklına gelen, tedavi olmalı hasta çocuğumuz denilen, kendi haline bırakılmış bir genç. Hani hangisi yaşasın deseler genç kız yaşamalı derim, diğeri yaşasa ne olur yaşamasa ne olur? Yaşadı da ne oldu birinin yaşama hakkını elinden aldı. O biri sonsuza kadar gelmeyecek artık…

Adamın biri eline tüfeği kapmış, sitenin önünde sabah işe giden doktor bir kadının arabasına, daha sonra servislere ateş açıyor. Alın size bir ruh hastası daha. Neymiş efendim arkadaşına kızmış. Bu nasıl bir ruh hali ki sadece birine kızmayla eline tüfeği alıp, öldürmek amaçlı deli gibi etrafa ateş açma…

Hiç iyi değiliz hiç… Allahtan ölen yok, 2 kişi yaralı. Birilerine her kızan böyle yaparsa vay halimize… Suriye uyruklu bir adam, işe giden bir kızcağızı öyle bir yumrukladı ki yumruğun şiddetiyle kızcağız orada bayıldı. Televizyondan dehşeti izledik. Sadece işe gitmek için oradan geçme gafletinde bulunan bir kız ve hiç bir şey olmamış gibi yanından geçip giden uyuşturucu müptelası bir şahıs. Kızın ölmesi mi lazım tedbirler için… Sokak ortasında karısını bıçaklayanlar, çocuklara tecavüz edip öldürenler. Bitmediniz, yetmediniz…

Ahlaksız biri gelinine tecavüz etmiş, sonra ondan doğma çocuğunu öldürmüş. Güzeller güzeli bir çocuk tek suçu dünyaya yanlış insanlarla gelmesi. Babasını annesini seçmek onun elinde değildi ki… Bizler böyle bir toplumda yaşamaya mecbur muyuz? İnsanlığımızdan utanıyoruz. İnsan mı daha zararlı hayvan mı? İki gün arayla olan televizyonda üzüntüyle seyrettiğimiz bir olay bir aile dramı. iki gencin de aynı dramı yaşaması. Pırıl pırıl iki genç kim bilir hangi şartlar onları bunu yapmaya zorladı? Bu gencecik insanlar nasıl bu kadar ağır ruhsal buhran yaşadılar? İyi yetişmiş belli ki iyi aile çocukları. Birisi tabancayla anne ve babasını öldürüp aynı tabancayla intihar etti. Diğeri tabancayla anne ve babasını öldürüp, zehir içerek intihar etti. Gencecik, daha hayatın baharında önünde yaşayacak onca yıl varken üstelik anne ve babasının hayatını da alarak gitti…

Akıllara hemen şu soru geliyor gençlerimiz mutsuz mu? Hayattan beklentileri kalmamış boşlukta mı geziyorlar? Nedir gençlerimizi bu duruma düşüren? Mutsuz, umutsuz gençlik… Endişe duyuyor insan.. Hayatın anlamı ne ki? İyi bir işin, iyi bir eşin, çocuklarınla mutlu bir yaşam, akraba, arkadaş ve dostlarınla sosyalleşmek, vakit geçirmek,  ibadetlerini yapmak, insanlara, hayvanlara yardımda bulunmak. Her şeyden önemlisi topluma yararlı İYİ BİR İNSAN olmak… İnsan gibi yaşamak insanca ölmek… Hayatın anlamını yitirmek, hayattan zevk almamak başımıza gelecek en büyük felaket. Bu girdabın içine girdiğimizde mutsuz, umutsuz olmamız kaçınılmaz. Bunu yaşayan birinin de hem kendine hem topluma hayrı olmaz…

Toplum olarak zor günlerden geçiyoruz. Sınavımız ağır. Mutluluğu yakalamak zor olsa da imkansız değil! Geldik gidiyoruz. Tek isteğimiz bu hayatı insanca, layıkıyla yaşamak. Hayatı fazla abartmadan, çokta boş vermeden o ince çizgiyi koruyarak yaşamak gerekli…

Mutlu bir hayat dileğimle…